Του Νίκου Ελευθερόγλου
Τελικά, μεγαλύτερος ρυθμιστής -εκτός από τον Θεό, για όσους πιστεύουν- είναι η ίδια η ζωή! Διότι, εάν κάποιος έλεγε πριν από το ξέσπασμα της κρίσης ότι η κυβέρνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη θα επένδυε στο Δημόσιο και στο κράτος, θα τον περνούσαν για τρελό. Αλλά έλα που ο κορονοϊός ήρθε να μεταμορφώσει την κυβερνητική πολιτική εν μέρει σε οπαδό του κεϋνσιανισμού και της μετριοπάθειας! Κάποιοι -εκσυγχρονιστές εντός της Ν.Δ.- μπορεί να ενοχλήθηκαν από την επιστροφή στη λογική της κυβέρνησης, αλλά οι περισσότεροι επιχαίρουν, καθώς θεωρούν ότι και ιδεολογικά και πολιτικά η Ν.Δ. θα είναι κερδισμένη από το μπόλιασμα των εφαρμοσμένων πολιτικών της με δόσεις κεϋνσιανισμού και αξιοποίησης του Δημοσίου.
Οι κινήσεις του κ. Μητσοτάκη για την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας αλλά και η δημιουργία θέσεων εργασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στην Εκπαίδευση δείχνουν -αν μη τι άλλο- ότι έχει ανακλαστικά! Αποφάσεις όπως η μετατροπή των συμβάσεων ιατρών και νοσηλευτών που υπηρετούν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας σε αορίστου χρόνου δεν ήταν αυτονόητες. Το κυριότερο, αφαιρούν από τη φαρέτρα της αντιπολίτευσης επιχειρήματα και αυτό μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσει υπέρ της Κεντροδεξιάς. Διότι ο κορονοϊός θα φύγει κάποια στιγμή… Οι γιατροί, όμως, όπως και το προσωπικό και οι ΜΕΘ θα μείνουν στο δυναμικό του Εθνικού Συστήματος Υγείας, βάζοντας τέλος σε μια μεγάλη ντροπή που υπήρχε χρόνια και στοίχιζε σε ανθρώπινες ζωές. Θα βάλει τέλος σε ένα από τα μεγαλύτερα… ρουσφέτια του αίσχους, που ήταν το να βρεθεί κρεβάτι στην Εντατική! Θέλω να πιστεύω ότι η επιλογή της κυβέρνησης δεν είναι ευκαιριακή. Δεν είναι αποτέλεσμα της ανάγκης, αλλά πολιτικής επιλογής.
Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ. έχει την ευκαιρία να απαντήσει με πράξεις σε όλους όσους τον κατηγορούσαν ως οπαδό ενός ακραίου νεοφιλελευθερισμού και πόνταραν… τα λεφτά τους και την πολιτική τους επιβίωση σε πολιτικές οι οποίες θα έφερναν αντιμέτωπη την κοινωνία με τη Ν.Δ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει, πλέον, και το μαχαίρι και το καρπούζι. Είναι αυτός που θα επιλέξει ποιο κοστούμι τού ταιριάζει. Η ζωή, πάντως, του έδειξε τον δρόμο. Εκείνος απλώς θα πρέπει να συνεχίσει να περπατά…